Jodenvervolging

Eva Roselaar duikt onder in Hoogeveen

De van oorsprong Amsterdamse Joodse Eva Pellinkhof-Roselaar uit Assen overleeft de oorlog door onder te duiken in Hoogeveen. 'Mijn man moest van de Duitsers werken bij de Ordedienst in Kamp Westerbork. Op een gegeven moment kreeg hij de opdracht om met de Grüne Polizei in Amsterdam oude Joden op te halen. Toen het karwei klaar was, moesten wij terug. Ik weigerde. Vrijwillig zouden de nazi´s mij nooit krijgen.' Dat zei ze in 2014 in de serie 'Na de bevrijding' bij de NPO.

'Ik kan mij nog goed de dag herinneren dat mijn ouders uit huis zijn weggehaald de groenteman mij aanschoot. De groenteman zei: ‘Je vader en moeder zijn weggehaald en zij stonden hier voor de deur te wachten op de auto. Jouw moeder, die trok altijd zo’n snoetje, vertelde mij dat ze mee moesten voor controle’.
‘s Avond is er ook nog een oom aan de deur geweest. Hij kwam twee dekens halen die mijn ouders moesten meenemen. Of ze deze nog op tijd hebben gekregen, weet ik niet. Diezelfde avond nog zijn ze van de Hollandsche Schouwburg doorgevoerd naar Westerbork. Dat was de zevende augustus 1942. Twee dagen later, op de negende, is mijn moeder al overleden in de trein en dus niet in Auschwitz.'

Op kousenvoeten

Pellinkhof heeft in eerste instantie geen idee waar ze zou gaan onderduiken, maar komt uiteindelijk in Hoogeveen terecht. 'Ik ben naar Zuster Vos gebracht aan de Hoofdstraat in Hoogeveen. Beneden woonden NSB'ers. Als zij mij hadden gehoord, dan hadden ze me verraden. Ik heb altijd op kousenvoeten gelopen. Twee-en-een-half jaar lang.'

De bevrijding is geweldig voor Pellinkhof, maar heeft ook een zwarte rand. 'Ik ben weer teruggegaan naar Amsterdam, naar mijn schoonouders in Betondorp. Het eerste wat ze zeiden was: 'Verrek, ben jij niet vergast?' In huis stond de piano van haar man. 'Maar die kreeg ik niet van mijn schoonouders mee.'

Bij haar tante wordt ze wel goed opgevangen. 'Daarna ben ik drie weken lang iedere dag naar het centraal station gelopen. In de hal hing een lijst met mensen die terugkwamen uit de kampen. Daar zaten zelfs mensen uit Auschwitz bij. Maar niet mijn man, zelfs geen kennis.'

Terug naar het Noorden

Na de oorlog blijkt dat haar man is vergast in Sobibor. Veel van de familie is via Westerbork doorgevoerd naar de kampen in Oost-Europa. Pellinkhof voelt zich niet thuis in Amsterdam en keert terug naar het noorden. Op 27 april 2017 overlijdt de 96-jarige Eva Pellinkhof-Roselaar in haar woonplaats Assen. Volgens haar zoon is ze nooit één dag depressief geweest en bleef ze altijd positief vooruit kijken.

Op 2 maart 2013 zijn bij de oude woning van de familie Roselaar in Amsterdam struikelstenen geplaatst voor de ouders en de zuster van Eva.